یه نفسی تازه بشه

می‌گم حالا شاید بد نباشه یه مدت به اینجا استراحت بدم. چند ماه گذشته حال بدی برای حروف ساختم و باعث شدم خیلی از چیزی که باید باشه، فاصله بگیره. تعارف که نداریم، دلیلش مشخصه؛ این مدت خودم هم اصلاً احوال خوبی نداشتم. می‌گم نداشتم چون خرداد و تیر شلوغی در راهه و احتمالاً این برام یه‌جور مُسکنه؛ یه‌جور مُسکن، و نه بیشتر.

تو این مدت نه از اون صفحه‌های سفید می‌آد روی وب (دروغ چرا؟ جدا از اینکه خیلی این کار برام ناخوشاینده، اصلاً بلد هم نیستم این حرکت رو بزنم :D) ، نه آرشیو رو حذف می‌کنم (که خب اصلاً این چه کاریه؟) و نه کامنت‌ها رو می‌بندم. سعی می‌کنم حرف‌هام رو توی دفترچه‌ام بنویسم و اون‌هایی که به‌نظرم مفیده رو برای اینجا کنار بذارم. به قول کدو قِل‌قِله‌زن می‌رم چاق بشم، چله بشم و این حرف‌ها.

خیلی به دعای خیرتون نیاز دارم، خیلی زیاد.